معنی ضرب المثل فارسی؛ حرف مفت می زند - وبلاگ شریان

به گزارش وبلاگ شریان، ضرب المثل حرف مفت می زند، به زمان فرمانروایی ناصرالدین شاه باز می شود که تلگراف خانه به وجود آمد. در خواندن این مقاله با خبرنگاران همراه باشید.

تاریخچه ضرب المثل حرف مفت می زند

بر اساس اسناد برجای مانده از زمان قدیم، نخستین خط ارتباطی تلگراف، سال 1274 هجری قمری در دوران حکومت ناصرالدین شاه بین باغ لاله زار و کاخ گلستان در شهر تهران طراحی و تعبیه شد. بعد از مدتی کشور ایران قراردادی با شرکت های خارجی مبنی بر توسعه خط تلگراف بین تهران و دیگر شهرهای ایران تنظیم کرد.

گفته می گردد که اختراع تلگراف به وسیله ایرانی ها اجرا شده است. از استان همدان و شوش به دیگر منطقه ها کشور ایران در مسافت های دقیق و حساب شده، تپه هایی را برای محل مخابرات ایجاد کردند. اما در جاهای دیگری که کوه وجود نداشت، تپه های مصنوعی بسیار بلندی طراحی کردند و ساختند؛ اشخاصی نیز برای نگهبانی از این تپه ها مامور شدند. وظیفه این افراد این بود که روزها با تکان دادن دست و به وجود آوردن دود، و در هنگام شب با روشن کردن آتش، خبرهای مهم و ضروری را به منطقه ها دور اعلام نمایند. آثاری از برخی تپه ها هنوز بین جاده ها دیده می گردد.

اما داستان از روزی آغاز شد که تلگراف خانه در استان تهران پایه گذاری شد. مردم این موضوع را باور نداشتند که این قابلیت وجود دارد که بتوان از شهری به شهر دیگر ارتباط تلگرافی ایجاد کرد. در این میان افرادی هم وجود داشتند که شایعه می کردند در سیم های تلگراف، ارواح وجود دارند و همین امر باعث می شد که مردم از تلگراف واهمه داشته باشند.

در آن موقع وزیر تلگراف مردی به نام علیقلی خان مخبرالدوله بود. وی می دانست که مردم از تلگراف می ترسند به همین جهت فکری به ذهنش خطور کرد و از شاه مملکت اجازه گرفت که استفاده از تلگراف را به مدت 2 روز مجانی اعلام کند. بعد از تایید حکم شاه، مردم دور روز از تلگراف به رایگان استفاده کردند.

در این 2 روز مردم هر چه که در دل داشتند بر روی کاغذ پیاده کردند و برای دوستان و آشنایان خود که در شهرهای دیگر ایران بودند، مخابره کردند.

از آن جا که انسان ها از هر چیزی که رایگان (مفت) باشد استقبال می نمایند، این نقشه وزیر کاملا جواب داد و مردم باورشان شد که تلگراف ترسی ندارد.

مدتی به این صورت مردم از تلگراف به صورت مجانی استفاده کردند و وزیر به ماموران فرمان داد که بالای درب ورودی تلگراف خانه این متن را قرار دهند:

از امروز به بعد حرف مفت قبول نمی گردد.

بعلاوه دستور داد که اعلام نمایند در قبال گفتن هر کلمه مبلغی پرداخت نمایند.

افرادی که از گفتن حرف مفت لذت می بردند، از فرمان ماموران سرپیچی کردند و تا می توانستند حرف مفت زدند. این افراد حرف مفت زدن را ترک نکردند و با خود گفتند که حرف زدن قیمت دارد و اگر پرداخت نگردد باید سکوت کرد. از این رو عبارت حرف مفت در بین مردم ایران جلوه بدی پیدا کرد و در اصل توهین به انسان ها تلقی شد.

از آن موقع به بعد این داستان به صورت ضرب المثل در بین مردم ایران رواج پیدا کرد.