میکروپلاستیک ها به مغز ما نفوذ می نمایند و رفتار ما را تغییر می دهند!
به گزارش وبلاگ شریان، زومیت نوشت: برخلاف باورهای پیشین، میکروپلاستیک ها به سرعت می توانند از سد خونی مغزی ما عبور نمایند و با تجمع در مغز، زمینه را برای بروز بیماری های عصبی فراهم آورند.
براساس مطالعه نو، میکروپلاستیک ها می توانند در مغز پستانداران انباشته شوند و حتی تغییر رفتار آن ها را نیز در پی داشته باشند. یافته اخیر، علاوه بر افزودن به شواهد فزاینده موجود درمورد آسیب هایی که میکروپلاستیک ها به محیط زیست وارد می نمایند، بینش نوی نیز از تأثیر این مواد روی بدن ما ارائه می دهد.
آلودگی پلاستیک، نگرانی محیط زیستی بزرگی است. تکه های بسیار کوچک میکروپلاستیک ها در همه جا، از اقیانوس ها گرفته تا جو زمین و حتی داخل بافت های بدن انسان مانند قلب و ریه وجود دارند؛ اما آسیب هایی که این ذرات می توانند به بدن ما وارد نمایند هنوز به طور دقیق تعیین نیست و مطالعه ای نو، نتایج نگران نماینده ای را در این زمینه ارائه نموده است.
به گزارش آی اِف اِل ساینس، اخیراً تیمی از محققان به سرپرستی جیمی راس، پروفسوری از دانشگاه رود آیلند پژوهشی را برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد چگونگی تجمع میکروپلاستیک ها در مغز پستاندران، التهاب ناشی از این ذرات و تأثیرات بالقوه آن روی رفتار این موجودات انجام دادند.
پژوهشگران به مدت سه هفته، آب آشامیدنی آلوده به غلظت های مختلف میکروپلاستیک ها را به موش های آزمایشگاهی دادند. آن ها در این مطالعه از موش هایی با سنین مختلف استفاده کردند تا ببینند که آیا تأثیرات میکروپلاستیک ها روی حیوانات مسن با حیوانات جوان تفاوتی دارد یا خیر.
محققان علاوه بر مشاهده نشانه های التهاب در موش ها که با تغییر سطوح نشانگرهای ایمنی تعیین می گردد، تغییراتی را نیز در رفتار این حیوانات (به ویژه در موش های مسن تر) مشاهده کردند. این تغییرات رفتاری شامل علائمی بودند که در رفتار بیماران مبتلا به زوال عقل می توان آن ها را مشاهده کرد.
پروفسو راس در بیانیه خود می گوید: نتایج به دست آمده برای ما قابل توجه بودند. دوزهای بالایی از میکروپلاستیک در آب مورداستفاده موش ها وجود نداشت؛ اما باوجوداین تنها در مدت کوتاهی شاهد بروز این تغییرات رفتاری بودیم.
راس ضمن اشاره به این موضوع که یافته های اخیر آن ها نگران نماینده بوده است، روی این موضوع تأکید می نماید که هنوز سؤالات بسیاری درمورد چگونگی بروز چنین تغییراتی به وسیله این میکروپلاستیک ها وجود دارد؛ به عنوان مثال آیا با افزایش سن، بیشتر مستعد ابتلا به التهاب نظام مند ناشی از میکروپلاستیک ها هستیم؟ آیا بدن انسان به راحتی می تواند از شر این میکروپلاستیک ها خلاص گردد؟ آیا سلول های انسان به این سموم واکنش های متفاوتی نشان می دهند؟
تجزیه وتحلیل های بیشتر محققان نشان داد که حتی با وجود کوتاه بودن دوره قرارگرفتن موش ها در معرض میکروپلاستیک ها، این ذرات آغاز به تجمع در اندام های اصلی این جوندگان کردند. این یافته، بسیار قابل تأمل است؛ به خصوص با توجه به این موضوع که تحقیقات صورت گرفته در اوایل امسال میلادی نشان داد که هریک از ما در طول هفته، به مقدار یک کارت اعتباری میکروپلاستیک استنشاق می کنیم.
پروفسور راس می گوید: باتوجه به اینکه میکروپلاستیک ها در مطالعه اخیر به صورت خوراکی وارد بدن موش ها شدند، تشخیص آن ها در بافت هایی مانند لوله گوارش که بخش عمده ای از دستگاه گوارش را تشکیل می دهد و کبد و کلیه ها محتمل بود.
میکروپلاستیک ها می توانند به عمق بافت مغز هم نفوذ نمایند
با وجود پیشبینی پذیربودن مشاهده میکروپلاستیک در اندام های مختلف، مغز به وسیله مرز تقریباً نفوذناپذیری به نام سد خونی مغزی محافظت می گردد که دسترسی به آن را سخت می نماید؛ اما بااین حال تیم تحقیقاتی در آنالیز های خود متوجه شد که میکروپلاستیک ها به عمق بافت مغز هم نفوذ نموده اند. این موضوع برخلاف تحقیقات اوایل امسال نشان می دهد که میکروپلاستیک ها در کمتر از دو ساعت می توانند از سد خونی مغزی عبور نمایند.
به گفته راس، میکروپلاستیک ها به محض ورود به مغز باعث کاهش سطح نوعی پروتئین مغزی به نام GFAP (پروتئین اسیدی فیبریلا گلیال) می شوند. او می افزاید: کاهش GFAP با مراحل اولیه بعضی بیماری های عصبی مانند آلزایمر و افسردگی در موش ها مرتبط است. ما از مشاهده توانایی میکروپلاستیک ها در تغییر سیگنال دهی GFAP بسیار متعجب شدیم.
یافته های مطالعه نو در کارهای آینده محققان بیشتر آنالیز خواهد شد. اکنون که حتی دورافتاده ترین نقاط سیاره ما نیز از آلودگی با میکروپلاستیک ها در امان نیستند، انجام تحقیقات بیشتر برای درک عواقب عادات پلاستیکی بشر اهمیت بسیار بیشتری پیدا می نماید.
نتایج مطالعه اخیر در ژورنال بین المللی علوم مولکولی منتشر شده است.
227227
منبع: خبرآنلاین