آلرژی غذایی از الف تا ی - وبلاگ شریان

به گزارش وبلاگ شریان، آلرژی غذایی عبارت است از واکنش بیش از میزان دستگاه ایمنی به بعضی غذاها یا موادی که به طور معمول بی خطرند. این عکس العمل ها در شرایطی بروز می یابد که فرد نسبت به ترکیبات غذایی خاص مانند پروتئین ها حساسیت داشته باشد. واکنش های نامطلوب ممکن است ارثی یا ناشی از نوعی نقص اکتسابی بیوشیمیایی باشند. حساسیت غذایی به طور

آلرژی غذایی از الف تا ی

آلرژی غذایی عبارت است از واکنش بیش از اندازه دستگاه ایمنی به برخی غذاها یا موادی که به طور معمول بی خطرند. این عکس العمل ها در شرایطی بروز می یابد که فرد نسبت به ترکیبات غذایی خاص مانند پروتئین ها حساسیت داشته باشد. واکنش های نامطلوب ممکن است ارثی یا ناشی از نوعی نقص اکتسابی بیوشیمیایی باشند. حساسیت غذایی به طور عمده در نوزادان بروز می نماید و بیشتر این حساسیت ها تا سن پنج سالگی از بین می رود.

ممکن است حساسیت ها خفیف یا شدید باشند و در شرایط شدیدتر موجب حمله های (آنافیلاکتیک) شوک حساسیتی شده و در نهایت به مرگ منجر شوند. به همین خاطر، شناسایی و تشخیص حساسیت های غذایی از اهمیت به سزایی برخوردار است. علایم آلرژی غذایی به صورت عطسه، خارش، استفراغ، تهوع، سردرد، انقباض عضلات، آسم، اسهال ، درد شکمی ، بثورات پوستی ، نفخ و باد شکم ، کهیر، تورم صورت به خصوص لب ها، سرفه ، غش یا حالت نزدیک به غش ظاهر می گردد. علایم ممکن است در عرض چند دقیقه یا تا دو ساعت پس از خوردن یک غذای آلرژی زا بروز نمایند. در برخی موارد، امکان دارد علایم تا یکی دو روز بعد هم ظاهر نشوند.

غذاهای آلرژی زا

توجه داشته باشید که هرگونه غذا یا ماده ای که بلعیده می گردد، می تواند موجب بروز واکنش آلرژیک گردد. غذاهایی که بیشتر موجب این حالت می شوند، عبارتند از: شیر گاو، زرده تخم مرغ ، گندم، سویا، بادام کوهی یا همان پسته شامی ، ماهی، آجیل های درختی (مانند گردوی معمولی)، صدف دریایی ، خربزه، کنجد، تخمه آفتاب گردان و شکلات . بیشترین ماده غذایی که آلرژی در افراد را سبب می گردد، پروتئین تخم مرغ و ترکیب لیزوزیم است که برخی اوقات در تهیه پنیر هم از آن استفاده می گردد و حتی روی برچسب های غذایی هم نوشته نمی گردد. حساسیت به بادام زمینی ممکن است تا آخر عمر ادامه یابد.

عوامل موثر در ایجاد حساسیت غذایی

عوامل متعددی در بروز و تشدید آلرژی های غذایی نقش دارند. عملنمودهای مولکولی که موجب می شوند یک آنتی ژن، آلرژن گردد و آنتی ژن دیگر آلرژن نباشد، شناخته شده نیست. برای مثال نمی دانیم چرا بادام زمینی و ماهی بیشتر از سایر غذاها واکنش های آلرژیک ایجاد می نمایند.

زمینه های ژنتیکی: حساسیت غذایی به طور معمول ارثی است و تحت تاثیر عوامل ژنتیکی واقع شده است.

نارس بودن دستگاه ایمنی یا سدهای محافظ دستگاه گوارش در نوزادان

اندازه آنتی ژن: ممکن است اندازه زیاد آنتی ژن سبب ایجاد تحمل و اندازه کم آن به حساسیت منجر گردد. آنتی ژن های برخی از غذاها مانند تخم مرغ، شیرگاو، ماهی و بادام زمینی احتمال بروز حساسیت بیشتری دارند.

یک تحریک نماینده مانند یک عفونت: واکنش حساسیت زا ممکن است در فردی غیرآلرژیک به دلیل وجود عفونت ویروسی ایجاد گردد.

تغییر در نفوذپذیری دستگاه گوارشی که موجب ورود آنتی ژن های غیرطبیعی گردد: ممکن است طی یک التهاب معده و روده به مخاط روده کوچک آسیب برسد و پروتئین های غذا به طور غیرمعمول از دستگاه گوارش جذب شده و ایجاد حساسیت نمایند.

سابقه حساسیت غذایی: درباره طول حساسیت به غذا و ادامه آن اطلاعات مستند زیادی در دسترس نیست. آنچه مسلم است، تعداد زیادی از بچه هایی که در سال اول زندگی از تحمل نکردن غذا رنج می برند، با گذشت زمان، تحمل نکردن شان از بین می رود. به طور معمول، حساسیت به شیر گاو و یا تخم مرغ خود به خود طی زمان از بین می رود. یک آنالیز انجام گرفته این مطلب را تایید می نماید که غذاها یا میوه های حساسیت زا را می توان در ?? درصد موارد پس از ? ماه به طور تقریبی در همه موارد پس از سومین سال تولد به رژیم غذایی بازگرداند. اگرچه امکان ادامه حساسیت غذایی در بزرگسالان تا خاتمه عمر وجود دارد اما برخی از بزرگسالان به طور تقریبی یک سوم آنها پس از یک سال حذف غذای حساسیت زا در رژیم غذایی خود، نسبت به آن تحمل پیدا نموده اند.

سایر عوامل: واکنش های نامطلوب در برخی افراد، فقط زمانی اتفاق می افتد که خوردن یک ماده غذایی حساسیت زا با عوامل دیگری همراه باشد. برخی از این عوامل عبارتند از:

فعالیت فیزیکی: در مواردی واکنش های آلرژیک فقط زمانی اتفاق می افتد که فعالیت جسمانی طی دو ساعت پس از خوردن غذایی خاص (مانند کرفس، غذاهای دریایی مانند صدف و اسکوئید، هلو و گندم) انجام گردد.

سایر بیماری ها: مساله شایعی که دلیل آن چندان درک نشده، مشاهده بچه هایی است که حساسیت غذایی و اگزمای پوست را بر پایه مدارک و شواهد معتبر، پایدار نیستند.

مصرف هم زمان داروها: افرادی هستند که فقط هنگامی به غذاهای خاص حساسیت نشان می دهند که دارومصرف می نمایند. مثال شناخته شده در این باره، افرادی هستند که فقط هنگام صرف سالیسیلات (آسپرین) به غذا واکنش نشان می دهند.

تشخیص

برای تشخیص ماده غذایی ایجادنماینده حساسیت، گرفتن تاریخچه مناسب از داشتن سابقه آلرژی غذایی در گذشته (حدود دو تا چهار هفته پیش) و یا در میان افراد خانواده از میان انواع گوناگون غذا و نوشابه لازم است. پس از آن با حذف غذاهایی که به اسم عوامل ایجاد آلرژی غذایی شناخته شده اند، به ترتیب زیر اقدام می گردد. درمان ابتدا با یک رژیم غذایی بسیار ساده و محدود که آلرژن های غذایی در آن حذف شده است، آغاز می گردد و به ترتیب هر یک از غذاها، به صورت جداگانه برای دو تا سه روز داده شده و حساسیت آن آنالیز می گردد و با بروز علایم نسبت به هر یک از غذاها، آلرژن یا ماده آلرژی زا شناخته می گردد. این رژیم غذایی به مدت یک تا دو هفته اجرا می گردد. گذشته از این روش، روش های دیگری هم برای شناسایی عوامل ایجادنماینده حساسیت به کار گرفته می گردد که به توضیح زیر است:

سرعت بروز حساسیت: باید سرعت و شدت بروز حساسیت در نظر گرفته گردد.

آنالیز رویدادهای هم زمان: اگر فردی یک ساعت بعد از خوردن غذای خاصی ناراحت گردد (برای مثال، دچار خس خس سینه گردد) دلیل ناراحتی می تواند به غذا یا یک رویداد هم زمان دیگر مربوط گردد.

پی گیری دلایل و نشانه های مستند: آیا همان علایم و نشانه ها در فرصت هایی که غذای تحریک زا مصرف نشده هم رخ داده است؟ آیا اوقاتی بوده که غذای مشکوک صرف شده باشد، بدون اینکه آثار نامطلوب بروز کند؟

واکنش های تداخلی میان دو گونه غذایی متفاوت و میان یک غذا و یک ماده غیرغذایی که به توضیح زیر است: انواع مهم واکنش های تداخلی در زیر آمده است:

1) شیرگاو، بز، گوسفند، اسب: شباهت آنتی ژن آشکار و چشم گیر میان پروتئین های شیر گاو، بز و گوسفند باعث می گردد که به طور تقریبی همه افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند، به شیرهای حیوانات دیگر هم حساسیت داشته باشند.

2) تخم پرندگان: تخم های بوقلمون، اردک، مرغابی، غاز و مرغ دریایی حاوی اوواآلبومین، اومیوکلد و اوتوانسفرین هستند که سبب حساسیت متقاطع می شوند.

3) انواع حبوبات (لوبیا، نخود، عدس، سویا) و بادام زمینی: به طور معمول موجب واکنش تداخلی نمی شوند.

4) غذاهای دریایی: واکنش های تداخلی میان غذاهای دریایی غیرمعمول است.

5) واکنش های تداخلی میان گرده های استنشاق شده و غذاها: برای مثال، میان حساسیت به گرده های درخت غان با حساسیت به سیب، هویج، کرفس، سیب زمینی، پرتقال و گوجه فرنگی ارتباط وجود دارد.

درمان آلرژی غذایی

در درمان آلرژی های غذایی اصل بر شناسایی آن دسته از مواد غذایی است که حساسیت ایجاد می نمایند.

آلرژی به طور معمول با روش حساسیت زدایی در بیشتر افراد از بین می رود. این مساله به صورت مصرف تدریجی و کم کم و مداوم مواد غذایی انجام می گردد یا به طریق پزشکی با تزریق مواد آلرژن در پوست، در مراکز خاصی انجام می گردد.

به طور معمول آلرژی غذایی در شیرخواران بعد از دو تا چهار سالگی برطرف می گردد ولی بزرگسالانی که به برخی از غذاها (به خصوص شیر، ماهی ، صدف دریایی یا آجیل ) آلرژی دارند، با احتمال بیشتری این آلرژی را برای سال ها حفظ می نمایند.

هیچ دارویی برای درمان آلرژی غذایی وجود ندارد، اما می توان از برخی از داروها برای تخفیف یا برطرف علایم استفاده کرد.

حذف غذاهای مورد شک از رژیم غذایی برای مدت دو هفته (یا تا زمانی که علایم آلرژی ناپدید شوند) و سپس اضافه کردن غذاهای مورد شک به صورت تک تک به رژیم غذایی به شناسایی غذای حساسیت زا یاری می نماید.

به خاطر داشته باشید

آزمایش تزریق پوستی گاهی ممکن است غذای مسوول آلرژی را شناسایی کند اما در مواردی این آزمایش ها به اشتباه غذاهایی را که شما واقعا به آنها آلرژی ندارید به اسم مسوول آلرژی غذایی معرفی می نمایند.

شیرخورانی که غذای جامد برای آنها دیرتر آغاز می گردد، کمتر به آلرژی غذایی دچار می شوند.

خواندن برچسب های غذایی در انتخاب منابع غذایی بسیار مهم است، زیرا با اطلاع از ترکیبات آن می توان آلرژن ها را جستجو و با مصرف غذای مناسب ایمنی لازم را تامین کرد.

اگر به غذای آلرژی دارید همواره یک کیت را که دارای سرنگ حاوی آدرنالین است به همراه داشته باشید تا اگر احیانا غذای آلرژی زا به طور تصادفی خورده شد و واکنش حاد و فوری رخ داد بتواند از این دارو استفاده کنید.

یک دست بند یا گردن آویز مخصوص همراه داشته باشید که روی آن نوع آلرژی به طور دقیق تعیین شده باشد.

بیمارانی که آلرژی غذایی شدیدی به یک نوع غذا دارند باید بسیار مراقب باشند که از خوردن آن غذا پرهیز نمایند.

منبع: http://www.salamat.com

ae

منبع: راسخون