بهترین دمنوش های مناسب فصل سرما و خواص آن ها - وبلاگ شریان

به گزارش وبلاگ شریان، با فرارسیدن فصل سرما یکی از بهترین لحظاتی که یک فرد ممکن است احساس کند، لذت نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه، در فضایی سرد است. البته گرایش به این نوشیدنی های گرم در فصل سرما را باید با عوارض که چای و یا قهوه ممکن است برای سلامت افراد به وجود بیاورند در نظر گرفت و شاید به همین دلیل باشد که اقبال به دمنوش های گیاهی دیگر نیز در این فصول، افزایش چشمگیری می یابد.

به گزارش وبلاگ شریان، به عبارت دیگر این دمنوش های گیاهی علاوه بر ایجاد حس آرامش و گرما، فاقد عوارض ناشی از کافئین موجود در چای و قهوه هستند، اما مهمتر از آن، بسیاری از این دمنوش های گیاهی حتی قادر به تقویت سیستم ایمنی بدن ما در مقابل بیمار های شایع در فصول سرد هستند. اما استفاده از دمنوش های گیاهی در فصول سرد چه اهمیتی دارد و مصرف آن ها چه فوایدی برای ما دارد؟ بهترین دمنوش های مناسب فصول سرد کدام است و چگونه می توان آن ها را تهیه کرد؟ اگر شما نیز به دنبال یافتن یک دمنوش مناسب و بسیار مفید برای فصل سرما هستید، با ما همراه باشید تا شما را با پنج دمنوش معجزه گر برای فصل سرما آشنا کنیم.

دمنوش گیاهی چیست؟

دمنوش یا چای های گیاهی (Herbal Tea) نوعی نوشیدنی است که در آن جزئی از گل، برگ، ساقه، ریشه، دانه، پوستِ میوه یا اجزای دیگر گیاهان دارویی که قابل حل در آب است، به صورت خشک یا تازه مورد استفاده قرار می گیرد. دم کردن یا دریافت عصاره به وسیله آب متداول ترین و قدیمی ترین روش به کار بردن دارو های گیاهی است. روش تهیه به این صورت است که ابتدا گیاه را که به طرز صحیحی خرد شده در آب جوش می ریزند، سپس آن را به مدت چند دقیقه در یک ظرف در بسته شیشه ای یا چینی می گذارند و گاهی آن را هم می زنند و سپس مایع را از کاغذ صافی یا الک با شبکه ریز عبور می دهند.

دمنوش ها برخلاف چای، فقط از برگ گیاهان درست نمی شوند و برخلاف جوشانده گیاهی، در آب جوشانده نمی شوند بلکه همانگونه که اشاره شد اجزای مختلف یک گیاه (همچون برگ، صاقه، دانه، گل، ریشه، پوست و ...) در آب گرم قرار داده می شود تا به آرامی دم بکشد. روش دم کردن در فراوری دمنوش های گیاهی، برخلاف روش جوشاندن، فاقد تأثیرات قوی و فوری ترکیبات موجود در گیاهان بر بدن انسان است که می تواند عوارض مختلفی بر سلامتی داشته باشد. همچنین دمنوش ها اغلب فاقد کافئین هستند و این موضوع برای بسیاری افراد می تواند نوید یک جایگزین مناسب برای نوشیدنی های گرم کافئین دار باشد.

تاریخچه استفاده از دمنوش های گیاهی

به نظر می رسد که هیچگاه نتوان تاریخ دقیقی برای نخستین استفاده بشر از دمنوش های گیاهی یافت. استفاده بشر از گیاهان و ترکیب آن ها با آب گرم، احتمالاً در ابتدا با اهداف درمانی انجام شده است، بنابراین قدمت دمنوش ها را می توان با قدمت استفاده بشر از گیاهان برای درمان، یکی دانست. این امر احتمالاً می تواند تاریخچه بکارگیری دمنوش ها را حتی تا عصر حجر به عقب برد. با این حال همواره افسانه هایی نیز وجود دارد که گرداگرد اولین اکتشافات بشر را فرا گرفته و آن ها در هاله ای از داستان های عامه پسند فرو برده است.

یکی از این افسانه ها، داستان کشف دمنوش های گیاهی را با داستان کشف چای مرتبط نموده و آن را به یکی از امپرتوران چین منتسب می نماید که از قضا کاشف کشاورزی و داروی سازی نیز هست. این افسانه می گوید که در هزاره سوم قبل از میلاد، امپراتور چین، شن نونگ زیر درختچه ای در باغ سلطنتی در حال استراحت بود که به ناگاه چند برگ در ظرف آب گرمی که معمولاً در هنگام استراحت می نوشید افتاد. پس از چند دقیقه این برگ ها به آب گرم ظرف رنگ داد و امپراتور نیز آب مورد نظر را چشید و اتفاقا از طعم و بوی آن خوشش آمد. به این شکل چای کشف شد، اما امپراتور شن نونگ به این نوشیدنی جدید اکتفا نکرد و شروع به تجربه دم کردن گیاهان دیگر نیز کرد و دمنوش های بسیار زیادی را با این روش کشف کرد. در ایران، اما استفاده از دمنوش های گیاهی سابقه بسیار بیشتری از چای دارد. درواقع چای تازه در اوایل قرن هفدهم میلادی بود که توسط میرزا محمد علی کاشف السلطنه، به وسیله هند به ایران رسید در حالی که قرن ها و بلکه هزاران سال بود که گیاهان مختلف به صورت دم نموده در ایران برای مصارف مختلفی همچون درمان مورد استفاده قرار می گرفت.

دمنوش های گیاهی مناسب فصل های سرد سال

به گزارش وبلاگ شریان، با شروع فصل های سرد سال، گرایش مردم به نوشیدنی های گرم افزایش چشمگیری پیدا می نماید. تصور نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه در یم غروب پاییزی و یا نوشیدن یک لیوان دمنوش داغ در یک صبح پاییزی، می تواند احساس گرمی، آرامش و شادابی را در هر فردی ایجاد کند. اما این موضوع تنها مزیت دمنوش های گیاهی نیست بلکه بعضی از این نوشیدنی ها، به ویژه در فصول سرد سال، دارای خواص درمانی و پیشگیری نماینده از بیماری های مربوط به این فصل ها هستند. پس نوشیدن دمنوش های گیاهی در پاییز و زمستان نه تنها حس آرامش و گرمی را به ما منتقل می نماید بلکه می تواند ما را از ابتلا به بسیاری از بیماری های مربوط به این فصول، مصون سازد. حال قصد داریم تا شما را با بهترین و مفید ترین دمنوش های گیاهی مناسب فصول سرد سال آشنا کنیم؛

1. دمنوش زنجبیل

زَنجِبیل یا زنجفیل یک گیاه خوراکی، ادویه و دارویی است که بیش از چندین هزار سال مورد استفاده بشر بوده است. اگرچه معمولاً از زنجبیل به عنوان ریشه آن گیاه نام برده می شود، ولی در اصل قسمت مورد استفاده گیاه ساقه متورم شده زیرزمینی آن است که ریزوم نام دارد. از داخل این ریزوم ها، ساقه، برگ و گل زنجبیل می روید که پس از خشک شدن، ریزوم ها خارج و مورد استفاده قرار می گیرد. زنجبیل گیاهی با سابقه کهن در آسیای جنوب شرقی است که از چهار هزار سال پیش به عنوان چاشنی و افزودنی در مواد غذایی و بیش از دو هزار و پانصد سال است که برای اهداف پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است.

خواص زنجبیل

زنجبیل طبعی گرم دارد و از نظر ترکیبات شیمیایی، این گیاه دارای پتاسیم اکسالات بوده و همچنین در بخش های غده زیر زمینی گیاه در حدود 1-3 درصد اسانس روغنی فرار شامل ترین کامفن، فلاندرن، زینجی برن، سینئول، سیترال و بورنئول و تعدادی رزین، نشاسته نیز یافت می شود. ترکیبات اصلی زنجبیل عبارتند از: انواع قند ها (50 تا 70 درصد)، چربی ها (3 تا 18 درصد)، اولئورزین (4 تا 5/7درصد) و ترکیبات سوزاننده (1 تا 3 درصد) است. علاوه بر این مواد، زنجبیل حاوی مقدار کمی کلسیم، روی، پانوتنیک اسید، ریبوفلاوین و تیامین نیز است. خواص درمانی زنجبیل از گذشته های دور به خوبی شناخته شده است که شامل تقویت سلامت استخوان، افزایش اشتها، پیشگیری از ابتلا به انواع سرطان، بهبود شرایط تنفسی، یاری به فرایند گوارش، بر طرف کردن علائم بیماری آرتریت، کاهش گاز های اضافی روده، افزایش میل جنسی و تسکین درد ناشی از قاعدگی، تهوع و آنفولانزا می شود. اما یکی از مهمترین خاصیت های زنجبیل که آن را تبدیل به گیاهی فوق العاده ارزشمند می نماید، قدرت آن در افزایش سطح ایمنی بدن است که در فصول سرد سال و با توجه به افزایش احتمال ابتلای انسان به ویروس های مختلف، می تواند بسیار مفید واقع شود. در واقع زنجبیل دارای خواص ضد باکتریایی و ضدویروسی است که می تواند شما را از سرماخوردگی و سایر بیماری های رایج در فصول سرد در امان نگه دارد.

طرز تهیه دمنوش گیاهی زنجبیل

زنجبیل به علت داشتن یک نوع طعم تند و مزه و بوی خاص خود، استفاده بسیار زیادی در دستور های غذایی مختلف دارد. درواقع اگر بخواهیم به یک نوع دمنوش گیاهی زنجبیل اشاره کنیم، این امر کار سختی خواهد بود. از طرف دیگر بعضی افراد نیز از طعم تند زنجبیل خوششان نمی آید و یا بدان حساسیت دارند، برای همین این گیاه را با گیاهان دیگری ترکیب نموده و دمنوش مورد علاقه خود را تهیه می نمایند که تنوع این ترکیب ها به وسعت تفاوت های جغرافیایی و فرهنگی است. در واقع می توان بسته به ذائقه، دمنوش زنجبیل را به تنهایی و یا در ترکیب با سایر گیاهان همچون زردچوبه، لیمو، دارچین و حتی عسل، تهیه کرد. بعضی از معروف ترین دمنوش های زنجبیل را می توان به روش های زیر تهیه کرد.

دمنوش زنجبیل ساده: زنجبیل تازه را به میزان یک قاشق غذاخوری در ظرفی مناسب رنده کنید. سپس با آب جوش به مدت 10 دقیقه دم نموده و داخل صافی ریخته و تفاله آن را بگیرید.

دمنوش زنجبیل و لیمو: دو عدد لیمو، عصاره زنجبیل یا زنجبیل تازه، آب گرم و یک قاشق غذاخوری عسل است، تمام مواد به جز عسل را با هم مخلوط کنید و در نهایت عسل را کم کم به آن افزوده و به مقداری که دوست دارید شیرین نمایید.

دمنوش زنجبیل و زردچوبه: یک قاشق چای خوری زنجبیل تازه و زردچوبه را به آب داغ قوری (70-80 درجه) اضافه نموده و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس می توانید این دمنوش مقوی را میل کنید. اگر مزه زردچوبه را دوست ندارید می توانید این دمنوش را تنها با زنجبیل درست کنید یا مقداری دارچین و لیمو ترش تازه به آن اضافه کنید.

2. دمنوش دارچین

با توجه به گستردگی جغرافیائی گونه های مختلف دارچین، سابقه پیدایش و نامگذاری آن ها نیز متفاوت است. در بعضی منابع تاریخی سابقه مصرف و شناسائی دارچین به مصر باستان و به حدود دو هزار سال قبل از میلاد بر می شود. اما آنچه که در تاریخ به دارچین چینی مشهور شده، در حقیقت نوعی از دارچین به نام Cinnamon Aromaticum یا Cassia است که بومی چین بوده و به صورت درخت 20 الی 30 متری است که از پوست درخت آن، به عنوان دارچین استفاده می شود. در قسمت های مختلف تورات نیز به مصرف دارچین توسط موسی پیامبر، هم به عنوان غذا و هم برای بوی خوش اشاره شده است. درنوشته های هرودوت، مورخ یونانی معاصر دوره هخامنشیان نیز از دارچین به عنوان چاشنی گرانبها یاد شده است.

خواص دارچین

دارچین دارای ترکیبات شیمیایی آمیدون، موسیلاژ، تانن، یک ماده رنگی، اکسالات کلسیم، قند، مانیت، سینامومین، اسانس و رزین است. اسانس دارچین که تنها قسمت مهم دارچین است به مقدار یک درصد در پوست گیاه مذکور وجود دارد و از تقطیر آن با آب نیز حاصل می شود. این اسانس در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن است، ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ های زرد طلایی و سپس قهوه ای مایل به قرمز درمی آید. قسمت اعظم این اسانس را آلدئید سینامیک تشکیل می دهد. به علاوه دارای 4 درصد از فنل ها، مخصوصا اوژنول ها همراه با فلاندرون، سافرول و فورفورول است. این مواد خواص زیادی برای بدن انسان از جمله تقویت قوای جنسی، افزایش توان تحمل درد و آرام بخشی دارد. دارچین همچنین به عنوان یک تب بر قوی، از قرن های گذشته مورد استفاده بوده است. دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل امراض است و حتی می توان گفت که اثر پنی سیلین و آنتی بیوتیک را به مقدر زیادی داراست، به همین دلیل برای سرما خوردگی بسیار مفید است.

طرز تهیه دمنوش گیاهی دارچین

دارچین نیز گیاهی با طبع گرم است و طعمی تند همراه با شیرینی خاصی دارد به همین دلیل اغلب آن را برای طعم دار کردن بسیار از دمنوش های گیاهی مورد استفاده قرار می دهند. درواقع دمنوش دارچین را با شیوه های مختلف و بنا به ذائقه های مختلف تهیه می نمایند که در ادامه به مرسوم ترین آن ها اشاره خواهیم کرد.

دمنوش دارچین ساده: چند عدد چوب دارچین را در یک قوری بریزید و یک لیوان عظیم آب 80 درجه به آن اضافه کنید، بگذارید به مدت 15 الی 20 دقیقه دم بکشد، در صورت تمایل می توانید برای شیرین شدن آن از نبات بهره ببرید.

دمنوش دارچین و لیمو: برای تهیه این دمنوش به چند عدد چوب دارچین، لیمو، عسل و مقداری آب جوش احتیاج دارید. همه مواد به جز عسل را مخلوط نموده و چند دقیقه می گذاریم تا دم بکشد. در نهایت عسل را به میزان ذائقه خود اضافه می کنیم.

دمنوش دارچین و عسل: پودر دارچین یا چوب دارچین را به یک لیوان آب جوش اضافه کنید و بگذارید 10 دقیقه بماند تا دم بکشد و عصاره آن در بیاید، سپس مقداری عسل به این چای اضافه کنید و بنوشید.

3. دمنوش آویشن

آویشن که در منابع طب ایرانی با نام های صعتر (سعتر)، آویشم، اوشن، کهلیک اوتی و آبشن هم از آن یاد می شود گیاهی از تیره نعناعیان است که در ایران 18 گونه آن به ثبت رسیده است. گیاهان این تیره، همه علفی و به حالت خودرو در مزارع و کوه ها و صحرا می رویند. آویشن یک گیاه مدیترانه ای است که هزاران سال است که به عنوان یک گیاهان دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. مصریان باستان از آویشن برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کردند. یونانیان باستان نیز از بخور آویشن در حمام خود استفاده می کردند و معتقد بودند که این کار باعث ایجاد شجاعت در فرد می شود. این گیاه در سراسر اروپا به دلیل استفاده رومیان از آن شناخته شد؛ زیرا آن ها از آویشن برای تمیز کردن اتاق های خود و عطر دادن به انواع پنیر ها استفاده می کردند. از هزاران سال پیش اعتقاد بر این بود که آویش می تواند بسیاری از بیماری ها را درمان کند.

خواص آویشن

به گزارش وبلاگ شریان، آویشن گیاهی با خاصیت گرم و خشک یعنی بلغمی و ضد رطوبت است. این گیاه از دیدگاه طب سنتی ایران به عنوان دارو شناخته می شود و فاقد اثرات غذایی در بدن است. ماده اصلی این گیاه تیمول است که خاصیت های ضدالتهابی زیادی دارد. خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. از برگ این گیاه در فرآورده های غذایی و همچنین از اسانس گیاه در نوشیدنی ها و صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. روغن آویشن دارای خواصی نظیر ضداسپاسم، بادشکن، ضد قارچی، ضد باکتریایی، ضدعفونی نماینده، ضد کرم، ضد رماتیسم، خلط آور، آنتی اکسیدان، نگهدارندِ طبیعی غذا و تاخیردهنده پیری پستانداران هست.

طرز تهیه دمنوش گیاهی آویشن

آویشن برای هر رژیم غذایی مناسب است و به ندرت پیش می آید که به عنوان گیاهی حساسیت زا از سوی پزشکان منع مصرف شود و برای بعضی افراد توصیه نشود. به همین دلیل اغلب دمنوش آویشن را به تنهایی مورد استفاده قرار می دهند، هرچند که ترکیب آن با گیاهان و مواد دیگر نیز مرسوم است. بعضی از مهمترین انواع دمنوش اویشن عبارتند از:

دمنوش آویشن ساده: کافیست یک قاشق چای خوری پودر یا گیاه خشک شده آویشن را به 4 فنجان آب داغ داخل قوری اضافه نموده و 15 دقیقه صبر نموده تا خوب دم بکشد و سپس آن را میل کنید. برای اثر بخشی بیشتر و درمان سرماخوردگی در فصل زمستان نیز می توانید مقداری پودر زنجبیل یا دارچین نیز به آن اضافه کنید.

دمنوش آویشن و پونه: ترکیب آویشن به همراه پونه، هم زمان با شروع فصل پاییزو زمستان نه تنها می تواند مقاوت بدن را در برابر ویروس سرماخوردگی و آنفلوانزای فصلی افزایش دهد، بلکه فرایند بهبود سرماخوردگی را سرعت می بخشد. این دمنوش همچنین تسکین دهنده سرفه و برطرف نماینده تنگی نفس است. برای این کار کافی است به اندازه یک قاسق چای خوری، ترکیبی از خشک شده این گیاه را در مقداری آب جوش به مدت 10 دقیقه دم نموده و سپس میل نمایید.

4. دمنوش نعناع

نعناع گیاهی است علفی و چند ساله که علاوه بر ساقه زیر زمینی که گیاه را در خاک مستقر می سازد دارای ساقه هوایی نیز هست. از محل گره های ساقه که در تماس با زمین است ریشه های خارج شده که ساقه جدید را درست می نماید بنابراین اگر شما فقط یک ساقه نعناع در باغچه خود بکارید بزودی تمام باغچه شما پر از نعناع می شود. برگ های نعناع بیضی شکل، نوک تیز و دندانه دار می باشند. گل های آن بسته به نوع نعناع ممکن است قرمز، ارغوانی یا سفید باشد.

خواص نعناع

نعنا منبع خاص ویتامین A است، ویتامین محلول در چربی که برای سلامتی چشم و بینایی در شب بسیار مهم است. این ماده همچنین منبع مهمی از آنتی اکسیدان ها به ویژه در مقایسه با سایر گیاهان و ادویه ها است. آنتی اکسیدان ها در محافظت از بدن در برابر استرس اکسیداتیو، نوعی آسیب به سلول های ناشی از رادیکال های آزاد یاری می نمایند. دمنوش نعناع سیستم ایمنی بدن را تقویت نموده و در برطرف گلودرد و گرفتگی بینی موثر است. این د نوش ضد نفخ است و در برطرف درد های شکمی که با خوردن مواد غذایی سرد در فصل زمستان ایجاد می شود، تاثیر بسیار دارد. دمنوش نعناع همچنین بهبود دهنده حالت تهوع و تب بر است.

طرز تهیه دمنوش گیاهی نعناع

دمنوش نعناع را می توان به شیوه های مختلفی تهیه کرد، اما آنچه ضروری است در اینجا بدانید این این که خود گیاه نعناع نیز انواع مختلفی دارد و به همین دلیل دمنوش هایی که از انواع مختلف نعناع تهیه می شود ممکن است طعم های متفاوتی نیز داشته باشند. همچنین به علت تندی طعم این گیاه اغلب دمنوش نعناع را در ترکیب با گیاهان و مواد غذایی دیگر تهیه می نمایند که مرسوم ترین آن ها عبارتند از.

دمنوش نعناع ساده: دو قاشق غذاخوری برگ نعناع خرد شده (تازه یا خشک) در قوری بریزید، یک لیوان عظیم آب با دمای 80 درجه به آن اضافه کنید، بگذارید به مدت 15 دقیقه دم بکشد، در صورت تمایل می توانید از عسل یا نبات برای شیرین کردن آن بهره ببرید.

دمنوش دمنوش نعناع، رازیانه و زنجبیل: کافیست یک قاشق چای خوری نعناع خشک، 1 قاشق چای خوری پودر زنجبیل خشک شده و نصف قاشق چای خوری پودر یا دانه رازیانه را به آب داغ داخل قوری اضافه نموده و پس از 5 دقیقه میل کنید.

5. دمنوش اسطوخودوس

اسطوخودوس یا لاوندر، گیاهی از خانواده نعناسانان است که برگ ها و قسمت سبز گیاه دارای اسانس روغنی فرار است. اسطوخودوس گیاهی چند ساله به شکل بوته کوچک به بلندی نیم متر و بسیار پرشاخه است. این گیاه دارای ساقه های آن 4گوشه، برگ های کشیده و متقابل، پوشیده از کرک سفید پنبه ای می باشد. برگ های اسطوخودوس که در بهار ظاهر می شود به رنگ بنفش تیره به صورت سنبله و دارای کرک های معطر است. این گیاه یکی از خوشبوترین گیاهان دارویی در دنیا محسوب می شود که در مناطق مختلفی از ایران، هند، چین، انگلیس و کانادا به صورت خودرو رشد می نماید. این گیاه علاوه بر آنکه به عنوان یک گیاه دارویی پرخاصیت در طب سنتی ایران و طب سنتی کشور های چین و هند مورد استفاده قرار می گیرد به عنوان یک خوراکی مفید در سبد غذایی بسیاری از خانواده های آسیایی و اروپایی وجود دارد.

خواص اسطوخودوس

ترکیبات شیمیایی اسانس اسطوخودوس، مرکب از نوعی ستن (با بوی کامفر و نعناع) سینئول، الکل و لینالول است که اثر مهارنماینده بر روی باکتری های بیماری زای مختلف دارد. در متون آروماتراپی مدرن (رایحه درمانی) از اسطوخودوس به عنوان یک اسانس ضدباکتری و نوعی آنتی بیوتیک طبیعی یاد می شود. به گزارش وبلاگ شریان، همچنین از برگ ها و ساقه اسطوخودوس، برای تهیه عصاره ای برای درمان بیماری های دستگاه گوارش و روماتیسم استفاده می شود. اثرات اسطوخودوس بر درمان آسم، تنگی نفس، درد سینه، سرفه، اگزما و همچنین ضدعفونی کردن دستگاه مجاری ادراری نیز کاملاً شناخته شده است. مصرف دمنوش اسطوخودوس یکی از بهترین، ساده ترین و طبیعی ترین روش های برطرف افسردگی فصلی است. این گیاه آرامش بخش و ضدعفونی نماینده است که با استرس، اضطراب و حتی افسردگی هم مقابله می نماید. اسطوخودوس برای تسکین درد نیز موثر است برای همین برای تسکین درد های میگرنی نیز مفید است.

طرز تهیه دمنوش گیاهی اسطوخودوس

اسطوخودوس مزاجی گرم و خشک دارد و مصلح آن سکنجبین می باشد. برای تهیه دمنوش این گیاه نیز روش های مختلفی تهیه می شود که معمول ترین آن ها عبارتند از.

دمنوش اسطوخودوس ساده: برای تهیه این دمنوش کافی است یک قاشق چای خوری برگ خشک شده این گیاه را درون یک فنجان آب جوش بریزید و سر فنجان را با یاری نعلبکی ببندید تا در عرض 10 دقیقه دم بکشد.

دمنوش اسطوخودوس و بابونه: اگر اسطوخودوس را به همراه بابونه که یکی دیگر از چای های حمایت نماینده سیستم عصبی است، میل کنید، می توانید همزمان از خواص هر دوی آن ها بهره مند شوید. گلبرگ های اسطوخودوس و بابونه را به آب جوش اضافه کنید و بگذارید 15 دقیقه دم بکشد، دمنوش را صاف کنید و اگر خواستید، یک قاشق چای خوری عسل به آن اضافه کنید.