تنها روستای بدون کوچه ایران، تصاویر - وبلاگ شریان

به گزارش وبلاگ شریان، راهی سفر شدم، جهت مانند هر نقطه از استانم زیبا بود، رودخانه زاینده رود از یک طرف و درختان بادام، گردو، گیلاس، آلبالو و… از طرفی دیگر، در جهتم خودنمایی می کردند.

حدود 40 کیلومتری پس از شهر سامان را در جهتی زیبا و چشم نواز طی کردم تا به مقصدم رسیدم؛ یاسه چای!

بوی کهنگی بافت روستا با گرمی نگاه چند پیرمرد دست به عصا در ورودی روستا عجین شده بود و من را برای ورود به روستا مشتاق تر می کرد.

از بالای روستا حیرت زده به خانه ها نگاه می کردم، زنی در حال پخت نان، کودکی در حال بازی با بزغاله ای کوچک و پیرزنی که در گوشه خانه خشت و گلی به من خیره شده بود.

در نگاه اول هیچ کوچه ای در روستا ندیدم، وارد که شدم کوچه های سرپوشیده و دالان های قدیمی و بافت معماری خاص من را حیرت زده نموده بود.

مردم روستا از طریق چهار دالان سرپوشیده که درب همه خانه های روستا به داخل آن ها باز می شد، رفت و آمد می کردند.

این دالان های تونل شکل خشت و گلی از ابتدا تا انتهای روستا احداث شده بود، جهت اصلی این دالان حدود 400 متر طول داشت که شمال و جنوب روستای را به هم متصل نموده بود.

کمی جلوتر که رفتم 5 دالان فرعی را در جهت دیدم که راه های ارتباطی خانه های بافت قدیم را به هم وصل می کرد.

خانه های مسکونی پلکانی روستا نقشه ای ساده و بدون دید مستقیم از درب ورودی داشتند و طبقه همکف شامل درب، دالان ورودی، حیاط، ایوانچه، مطبخ، انبار علوفه و در طبقه بالا اتاق های نشیمن، مهمان خانه، ایوان مسقف با ستون و نرده چوبی زیبایی خانه ها را دو چندان می کرد.

دو دروازه اصلی هم در روستا توجهم را به خود جلب کرد، از یکی از اهالی روستا فلسفه دروازه ها را پرسیدم که در پاسخ سوال من با زبان شیرین ترکی گفت: این دو دروازه در زمان حمله و هجوم اقوام بیگانه در ادوار گذشته، از طریق اهالی بسته می شده است.

به سمت شرق روستا که حرکت کردم رودخانه زاینده رود خودنمایی می کرد و گیاهان و گل های خود رو جلوه های قابل توجهی به محیط روستا بخشیده بود.

آب و هوای بکر و چشم اندازهای شگفت انگیز در کنار این آبادی تاریخی چشم هر گردشگری را به خود خیره می کرد؛ چه زیباست این همگونی طبیعت و معماری.

کم نیستند این جاذبه های گردشگری در چهارمحال و بختیاری که می توانند به مهم ترین منبع کسب عایدی ارزی تبدیل شوند مشروط بر اینکه برنامه ریزی صحیح و همه جانبه توأم با آینده نگری برای آن تنظیم و اجرا گردد.

روستای تاریخی و بدون کوچه یاسه چای از توابع شهرستان سامان در استان چهارمحال و بختیاری است که در حاشیه رودخانه زاینده رود و در محدوده کوهستانی شمال این شهرستان واقع شده است. این روستا در فاصله 38 کیلومتری شهر سامان و 50 کیلومتری شهرکرد (مرکز استان چهارمحال و بختیاری) واقع شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به وجود 12 روستای هدف گردشگری در استان، اظهار کرد: روستای یاسه چای با قدمتی حدود 400 سال یکی از روستاهای هدف گردشگری استان محسوب می گردد.

جوادی اضافه کرد: بقیای حصار پیرامون روستا و خرابه های قدیمی، قدمت این روستا را به پیش از دوره قاجاریه و دوران صفویه مربوط می سازد و مردم روستا در گذشته برای پوشش امنیتی، کوچه های روستای یاسه چای (یاسه چاه) را سرپوشیده و به صورت دالان هایی ساخته اند که این دالان های تونل شکل، خشت و گلی که از ابتدا تا انتهای روستا احداث شده، با گذشت حدود یک قرن، همچنان پا برجا و دیدنی است.

وی جمعیت مردم این روستا را حدود یک هزار نفر اسم کرد و گفت: مردم روستای یاسه چای به زبان ترکی صحبت نموده و عایدی مردم روستا غالباً از فعالیت های زراعی، باغداری و دامداری تأمین می گردد.

مدیرکل میراث فرهنگی استان با اشاره به اینکه هر ساله گردشگران زیادی از این روستا بازدید می نمایند، اضافه کرد: در حال حاضر دو اقامتگاه بوم گردی در این روستا وجود دارد که با توجه به بافت و منظر این روستا انتظار است حداقل 12 اقامتگاه بوم گردی در این روستا وجود داشته باشد که متأسفانه کسی متقاضی راه اندازی این اقامتگاه ها نیست.

جوادی در ادامه توضیح داد: ورود گردشگران به باغات مردم محلی این روستا موجب مزاحمت برای مردم شده بود که در این راستا طرح ایجاد باغات گردشگری مطرح شد.

وی تاکید نمود: تبدیل باغات به باغات گردشگری، ایجاد زیر ساخت هایی همانند سرویس بهداشتی با یاری مردم محلی و باغداران و تأمین اعتبارات برای تکمیل زیرساخت ها با ورود بخش خصوصی را از جمله مزایای طرح باغات گردشگری است.

سعیده همت زاده، کارشناس حوزه گردشگری در چهارمحال و بختیاری هم با اشاره به پتانسیل روستاهای استان در بخش گردشگری، اظهار کرد: حدود 70 درصد روستاهای استان ظرفیت توسعه گردشگری را داشته اما یک نسخه واحد برای توسعه آن ها وجود ندارد.

وی با تاکید بر اینکه برای تحقق توسعه روستاها باید به تقاضا توجه ویژه ای گردد، اضافه کرد: اگر زیرساخت ها فراهم شده ولی تقاضایی وجود نداشته باشد، این امر زمینه ساز معضلات شدید اجتماعی خواهد بود.

همت زاده مهم ترین رکن توسعه بخش روستایی را آموزش جوامع محلی دانست و تاکید نمود: تا زمانی که اهالی روستا جز ذی نفعان نباشند، هیچ توسعه ای پیروز نخواهد بود.

وی با بیان اینکه نقش دولت در توسعه گردشگری روستایی باید نقش تسهیل گر باشد و نه تصدی گری، ادامه داد: زمانی که کار به دست مردم روستا سپرده گردد و آن ها خود را صاحب کار بدانند، توسعه گردشگری سرعت بیشتری خواهد گرفت.

این کارشناس حوزه گردشگری با اشاره به اینکه روستای یاسه چای یکی از روستاهای هدف گردشگری استان است، تاکید نمود: بافت تاریخی و موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد این روستا می تواند تأثیر بسزایی در توسعه گردشگری منطقه داشته باشد که اقداماتی در راستای توسعه گردشگری این روستا صورت گرفته ولی با توجه به قابلیت منطقه همچنان جای کار زیادی وجود دارد.

وی با بیان اینکه شهرستان سامان در زمان پیک سفر با کمبود اقامتگاه روبرو می گردد، اظهار داشت: اقامت در خانه های روستای یاسه چای قابلیت توسعه دارد از طرفی این مهم مستلزم همت جمعی و آموزش جامعه محلی است.